Τελευταία ημέρα του καλοκαιριού σήμερα, ημερολογιακά τουλάχιστον. Και ευτυχώς αυτό το καλοκαίρι έκανα κάτι για τον εαυτό μου: (ξανα)πήγα Λέρο! Το νησί είναι πολυ απλό, έχει εικόνες που σου γεμίζουν το μάτι και μια αυθεντικότητα που έχει μείνει άθικτη από τον μαζικό τουρισμό. Έχει σεζόν κάνα μήνα και εκείνοι που επιστρέφουν κάθε χρόνο μόνο το καλοκαίρι, οι ντόπιοι τους λένε “μούσμουλα”.
Κάθε χρονιά στη Λέρο είναι πολυ διαφορετική από τις άλλες, έτσι και φέτος. Γιατί; Γιατί αλλάζουν οι άνθρωποι, οι καταστάσεις και εμείς οι ίδιοι/ες. Φέτος λοιπόν περπάτησα πανεμορφες γειτονιές και μονοπάτια για πρώτη φορά, έφαγα στρείδια-οστρακοειδη στον Σώτο, βουτηξα στα Κόκκινα και είδα ανατολή από το κάστρο στο κάμπριο. Επίσης δουλεψα remotely από το σπίτι στο Παντέλι και στα διαλείμματα έβγαινα αυλή να δω το κάστρο και τους μυλους πανω από το κεφάλι μου, περπατησα όλο το Λακκί και ήταν μαγικα ρε… Δεν πηγα στον Άγιο Ισίδωρο, αλλά ψάξτον στο ίντερνετ, τα σπάει!
Εβγαλα έρπη απο το ζωχάδιασμα μέσα μου, έσκισα την πατουσα λίγο στον βράχο στο Βρωμολιθο, έσκασε το λάστιχο του κάμπριο, άλλαξα 52 φορές τα εισιτήρια γιατί ηθελα να μείνω κι άλλο, και έφαγα γαριδομακαρονάδα στον Ζορμπά, έκανα βραδινό μπάνιο στο Παντέλι (κλασικά), ήπια μπυρίτσες στο Μελτέμι και λούστηκα μερικές στον Ζέφυρο, ήπιαμε υποβρύχια στο Calvo και τσίπουρο στο 2ο Κουλούκι με συμιακό γαριδάκι και μαρίδα ψαρεμένα χθες βράδυ.
Δεν θα πω πολλα για το νησί γιατί θα σας ξελιγωσω και θα πάτε όλοι και θα πανε και οι φίλοι σας και οι φίλοι τους και θα χαλάσει η αυθεντικότητα του. Δεν κάνω πλάκα, δες και τις εικόνες που τα λένε καλύτερα κάποιες φορές.
Καλό καλοκαίρι θα πω, κι ας μπαίνει φθινόπωρο. Στείλτε μου φωτογραφίες από το καλοκαίρι σας, και… Και του χρόνου!!
Leave a Reply